کتاب تئوری موسیقی اثر مصطفی کمال پور تراب برای اولین بار به صورت جزوه‌ای در سال 1345 برای هنرجویان موسیقی هنرستان ملی موسیقی تنظیم گردید.
پور تراب در این کتاب با زبانی ساده و علمی به توضیح تئوری موسیقی در 7 فصل پرداخته است.
شوپنهاور، موسیقی را عالی‌ترین هنرها می‌داند چون بیشتر از سایر آن‌ها از قید هدف‌های غیر هنری آزاد است.
مهم‌ترین عاملی که به معنای اعم، پایه و اساس جدی در آموزش موسیقی به کار می‌رود، سلفژ است که از دو قسمت عمده تشکیل می‌شود: قسمت عملی و قسمت نظری قسمت عملی شامل خواندن و تلفظ نت‌ها به شکل آوازی و به شکل وزن خوانی و قسمت نظری شامل شناخت کلیه علامت‌ها و قواعدی است که در طی قرون متمادی به منظور اجرای هر چه دقیق‌تر موسیقی به تدریج ابداع شده و تکامل یافته‌اند تا بتوان شناخت هنری را که واقعیتی درونی است و بیشتر جنبه عاطفی دارد با این علامت‌ها و قواعد، به شناخت عملی تبدیل نمود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.